نگرش اتکا :
همه ما بصورت نوزادی کاملا متکی به دیگران زندگی رو شروع میکنیم .
این نگرش میگه : تو از من مراقبت کن ، تو اینکار را برام انجام بده ، در این نگرش تقصیرها بگردن توست و تو را باید سرزنش کرد
نگرش استقلال:
پس از ماهها و سالها از نظر جسمی و ذهنی و عاطفی و مالی مستقل تر میشیم . تا اونجا که میتونیم از خودمون مراقبت و مسیرمون را تعیین کنیم و به خودمون متکی باشیم.
این نگرش میگه : من میتونم ؛ من اینکار رو انجام میدم ، من مسئول هستم ، من متکی بخودم هستم ، من میتونم انتخاب کنم
نگرش اتکای متقابل:
همینطور که به رشد و بلوغ مون ادامه میدیم , متوجه میشیم که اوج رشد ما به روابط با دیگران گره خورده
این برداشت میگه : ما میتونیم اینکار را انجام بدیم ، ما میتونیم توانائی هامون رو بهم پیوند بزنیم و با همدیگه نتایج بزرگتری بگیریم
خلاصه اینکه :
افراد متکی میخوان دیگران آنها را بخواسته هاشون برسونن
افراد مستقل میتونن از طریق تلاش خودشون به خواسته هاشون برسن
افراد با اتکای متقابل تلاشهاشون رو با تلاش دیگران گره میزنن تا موفقت بزرگتری بدست بیارن
خیلی ها فکر میکنن اتکای متقابل همون اتکاست
برای همین می بنیم که افرادی بنام استقلال ، و اغلب بدلایل خودخواهانه ، زندگی زناشوئی و فرزندانشون رو ترک و هر نوع مسئولیت اجتماعی رو رها میکنن چون به اتکای متقابل اعتقاد ندارن